Waarschijnlijk waren
sommigen onder jullie wel verwonderd om in het vorige stukje weinig of niets te
lezen over mijn diarree probleem. De
aandachtige lezer zal wel opgemerkt hebben dat de dokter nogmaals toegegeven
had geen vat te krijgen op het diarreeprobleem.
Aansluitend bij mijn vorige consultatie had ik een mail gestuurd naar de
dokter met de mededeling dat ik vernomen had van vele lotgenoten dat ze
Questran toegediend kregen voor de behandeling van de diarree en dat dit bij velen
goed hielp. Ik had ook gevraagd of een
stoelgangtransplantatie niet een mogelijkheid voor mij kon zijn, gezien Dr. De
Looze, die deze transplantaties uitvoert ook op de dienst gastro-enterologie van
het UZ Gent zit en dit dus makkelijk even kon overlegd worden. Ik had er wel
bij geschreven wat ik gelezen had i.v.m. de resultaten van de transplantatie: De doeltreffendheid van stoelgangtransplantatie is
enkel aangetoond voor de behandeling van hardnekkige diarree als gevolg van een
besmetting met Clostridium difficile. Voor andere aandoeningen moet ze als
experimenteel beschouwd worden. De risico’s op besmetting met andere microben
of virussen zijn onvoldoende gekend.
Gezien ik geen antwoord
gekregen had op die mail besloot ik maar om tijdens de consultatie deze vragen op de
man af te stellen.
Wat de
stoelgangtransplantatie betreft had ik eigenlijk al op voorhand mijn kansen
gekelderd door het te hebben over de doeltreffendheid. Achteraf bekeken was dit toch niet zo slecht
geweest want ik had ondertussen ook nog enkele ervaringen gelezen van mensen
die wel zo’n transplantatie ondergaan hadden. En die waren toch wel wat anders
als het programma ‘Topdokters’ laat uitschijnen.
Questran wou de dokter
onmiddellijk voorschrijven. Hij kende
dat heel goed en het kon helemaal geen kwaad zei hij om het nog eens uit te
proberen. De woorden ‘nog eens’ klonken
mij vreemd in de oren, maar de dokter verhelderde dit door te zeggen dat hij
geen Questran voorgeschreven had omdat in mijn medisch dossier stond dat ik
deze medicatie al voorgeschreven kreeg in 2014 door Dr. D’Heygere in Kortrijk
en dat dit geen resultaat had opgeleverd.
Dat laatste was mij totaal ontgaan.
Ik kon mij niet meer herinneren dat ik ooit deze medicatie genomen had
en vond dit eigenlijk wel hoogst eigenaardig gezien het nemen van de poedertjes
op een nuchtere maag moet gebeuren een half uur voor het ontbijt. Dus ik had toch mijn serieuze twijfels over
wat in mijn dossier stond en trok ik naar de apotheker met de vraag of hij in
de computer kon zien of ik ooit als eens Questran had komen afhalen. Na enkele klikken wist ik dat ik op 7 maart
2014 een doos van 50 zakjes Questran gekregen had.
Blijkbaar werkt de NET bij
mij niet alleen op mijn darmen, maar ook voor een deel op mijn geheugen!
De hoge verwachtingen die
ik toch wel had kregen dus een serieuze domper.
Niettegenstaande neem ik al sedert vrijdag een half uur voor mijn
ontbijt een poedertje en zal ik na een week een tweede poedertje er bij nemen
een half uur voor de hoofdmaaltijd zoals de dokter voorgeschreven heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten