Vandaag een telefoontje
gekregen van Dr. De Man met de mededeling dat het bij mij technisch mogelijk is
om een lever-embolisatie uit te voeren.
Misschien vragen jullie je
af waar dat nu ineens vandaan komt. Wel
op 8 december had ik de reeds vooraf geplande consultatie bij Dr. De Man waarop
zou meegedeeld worden wat er op het MOC (multidisciplinair oncologisch consult)
van 1 december uit de bus gekomen was.
De bijkomende kleuringen
bij de patholoog hadden aan het licht gebracht dat er calcitonine in het
weefsel aanwezig was. Daarom was ik op 1
december al doorgestuurd naar de bloedafname omdat men de productie van dit
hormoon makkelijk kan detecteren via het bloed. Zo makkelijk bleek dat nu ook
weer niet want het was niet gelukt en wellicht zou er nog eens opnieuw bloed
moeten afgenomen worden. Dit zou dan gebeuren op 13 december als ik op
consultatie kwam bij Prof. Troisi.
Als de calcitonine in het
bloed verhoogde waarden zou aangeven dan zouden we volgens Dr. De Man nog een
bijkomend bewijs hebben dat we te maken hebben met een hormonale diarree.
Ondertussen had ik al één en ander opgezocht over
Calcitonine en gevonden dat dit hormoon geproduceerd wordt in de schildklier en
verantwoordelijk is voor het calciumgehalte in het bloed dat dan afgegeven
wordt aan de botten. Calcitonine heeft dus een botsparend effect. Doordat
calcitonine voor de opname van calcium uit het bloed door de beenderen zorgt,
worden de beenderen sterker. Als er te veel calcium in het bloed komt dan moet
de calcitonine ervoor zorgen dat dit gehalte verlaagd wordt, want anders kunnen
de spieren niet goed meer functioneren. Bij het lezen van die info speelden
onmiddellijk mijn twee heupprothesen door mijn hoofd waarvan de eerste reeds
geplaatst moest worden op 45-jarige leeftijd. Logisch dus dat ik de vraag
stelde of er dan iets mis was met mijn schildklier. Het antwoord was dat er met mijn schildklier
geen probleem was en dat Calcitonine ook geproduceerd kan worden vanuit neuro
endocriene cellen maar dat dit eerder ongewoon is…
Wat ook nog uit het
overleg kwam was dat ik niet in aanmerking kwam om de tumoren via chirurgie weg
te nemen omdat er weinig kans is dat alles zou kunnen weggenomen worden. Dus wordt een embolisatie overwogen maar
moest er eerst nog bekeken worden of dit technisch mogelijk was. De embolisatie
(inbrengen van glazen bolletjes via een katheder in de lies) moet ervoor zorgen
dat de bloedtoevoer naar de uitzaaiingen afgesneden wordt waardoor de letsels
eventueel gaan verschrompelen of de hormoonproductie ervan stil gelegd wordt.
Bij mij zou men kiezen
voor een minimale embolisatie.
Dit wil zeggen dat de bolletjes niet geladen worden
met radioactieve stoffen (radio-embolisatie) of met celdelingremmende medicijnen (chemo-embolisatie).
De reden daarvoor is dat
de tumor momenteel niet groeit en men hoopt, door de hormonenproductie stil te
leggen, de diarree te kunnen stoppen.
De nevenwerking van zo’n
behandeling zijn ook veel minder dan bij de andere twee soorten embolisatie.
Het bezoek aan Prof Troisi
op 13 december leerde mij dat de ontsteking waar ik last had van gehad
postoperatief was. M.a.w. dat er daar
niets kwaadaardig mee gemoeid was. Er werd nog een stukje draad dat nog altijd
niet verteerd was verwijderd en daarmee werd het chirurgisch hoofdstuk
afgesloten.
Omdat er momenteel geen
haast bij is gezien de tumor niet groeit, zal alles nu netjes gepland worden
rekening houdend met het feit dat ik begin februari nog 14 dagen het zonnetje
ga opzoeken in het zuiden van Spanje.
Dus een nieuwe MRI, een consultatie bij de dokter die de embolisatie zal
uitvoeren, een consultatie bij Dr. De Man, de ingreep zelf en niet te vergeten
een nieuwe bloedafname om calcitonine op te sporen, want dat was men op de 13de
uit het oog verloren.
Ondertussen staan we aan de vooravond van Kerstmis
2016. Juist drie jaar geleden speelden die vervelende hormonen mij voor de
eerste keer parten. Als we ze nu dus
netjes zouden kunnen ‘embaleren’ dan zou dit een fabelachtig Kerstpakje worden.
Aan goede voornemens om 2017 te starten ontbreekt
het dus in geen geval.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten