Bij het binnengaan van het
kabinet van de dokter hoopte ik te horen te krijgen dat de ‘Trojaanse soldaten’
die nu reeds een kleine 3 maanden aan hun infiltratie bezig waren al enig
effect bereikt hadden. En ja hoor, op de foto’s van de MRI was duidelijk te
zien dat sommige metastasen al op bepaalde plaatsen zwart inkleurden in plaats
van wit. Dit betekent dat de metastasen al deels aan het verschrompelen zijn. Compact
weefsel kleurt namelijk wit op een MRI-scan en minder compact weefsel zwart. Dit
was echter nog niet te zien bij alle gezwellen, maar ‘mijn soldaten’ zijn dan
ook nog niet in de helft gekomen van de totale duur van hun missie.
Mijn tweede bekommernis
was te vernemen of de Calcitonine in het bloed eveneens gedaald was door het uitvoeren
van die embolisatie. Dit bleek niet het geval te zijn waardoor de kans heel
reeël is dat de ingreep geen effect zal hebben op het stoelgangprobleem.
Met de boodschap ‘je bent
nooit uitbehandeld, maar we hebben nu geen onmiddellijk voor de hand liggende
volgende stap’ beslisten we om voortaan het stoelgangprobleem los te zien van
de behandeling van de neuro endocriene tumor. De Afinitor blijkt verder heel
goed te werken want de tumor in de pancreas is opnieuw niet vermeerderd en de
radio-embolisatie geeft voorlopig zelfs een debulkend effect op het
tumorweefsel in de lever.
En dan schudde de dokter opnieuw een wit konijn uit
zijn hoed: Atropine. Atropine dankt haar naam aan de oudste van de
schikgodinnen in de Griekse mythologie: Atropos. Zij beëindigde de levens
van stervelingen door de “levensdraad” door te knippen. Het is afkomstig uit
extracten van planten uit de familie Solanaceae. Eén van deze planten is de
dodelijke Wolfskers ook wel Belladonna
genoemd. Deze naam heeft zij gekregen omdat het sap van haar bessen in de Renaissance
werd gebruikt door vrouwen als oogdruppels om de pupillen te
vergroten en zo hun aantrekkingskracht te verhogen. Cleopatra gebruikte
extracten van de Egyptische henbana om hetzelfde effect te verkrijgen.
Gezien er geen gevallen
gekend zijn van behandeling van verhoogde Calcitonine die afgescheiden wordt
door de pancreas, ging de dokter verder gedreven op zoek in de medische
literatuur en vond er een beschrijving van een patiënte met hoge Calcitonine waarden
waarvan de oorzaak zich weliswaar in de schildklier situeerde, maar die voor haar
stoelgangprobleem heel veel gelijkenissen vertoonde met ‘mijn’ geval. Zij werd
ingespoten met Atropine om te kijken of dit effect zou hebben en ja hoor, het
stoelgangprobleem werd gereduceerd tot twee bezoeken aan de kleinste kamer per
dag. Gezien het inspuiten van Atropine in het ziekenhuis en onder strikte
controle diende te gebeuren werd gezocht naar een middel dat ook een
spasmolyticum was, verwant was met Atropine en oraal kon worden ingenomen. De
keuze viel op Buscopan en het effect bleef.
Dus word ik opnieuw even ’proefkonijn’ en zal de
volgende 2 maanden dagelijks 3 tabletjes Buscopan innemen opnieuw met de hoop dat
ik het ‘witte konijn’ uit de hoed van de dokter kan worden en ik kan je
verzekeren dat je dit dan ook aan mijn ogen zal zien!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten