La Belladonna

Bij het binnengaan van het kabinet van de dokter hoopte ik te horen te krijgen dat de ‘Trojaanse soldaten’ die nu reeds een kleine 3 maanden aan hun infiltratie bezig waren al enig effect bereikt hadden. En ja hoor, op de foto’s van de MRI was duidelijk te zien dat sommige metastasen al op bepaalde plaatsen zwart inkleurden in plaats van wit. Dit betekent dat de metastasen al deels aan het verschrompelen zijn. Compact weefsel kleurt namelijk wit op een MRI-scan en minder compact weefsel zwart. Dit was echter nog niet te zien bij alle gezwellen, maar ‘mijn soldaten’ zijn dan ook nog niet in de helft gekomen van de totale duur van hun missie.

Mijn tweede bekommernis was te vernemen of de Calcitonine in het bloed eveneens gedaald was door het uitvoeren van die embolisatie. Dit bleek niet het geval te zijn waardoor de kans heel reeël is dat de ingreep geen effect zal hebben op het stoelgangprobleem.

Met de boodschap ‘je bent nooit uitbehandeld, maar we hebben nu geen onmiddellijk voor de hand liggende volgende stap’ beslisten we om voortaan het stoelgangprobleem los te zien van de behandeling van de neuro endocriene tumor. De Afinitor blijkt verder heel goed te werken want de tumor in de pancreas is opnieuw niet vermeerderd en de radio-embolisatie geeft voorlopig zelfs een debulkend effect op het tumorweefsel in de lever.

En dan schudde de dokter opnieuw een wit konijn uit zijn hoed: Atropine. Atropine dankt haar naam aan de oudste van de schikgodinnen in de Griekse mythologie: Atropos. Zij beëindigde de levens van stervelingen door de “levensdraad” door te knippen. Het is afkomstig uit extracten van planten uit de familie Solanaceae. Eén van deze planten is de dodelijke Wolfskers ook wel Belladonna genoemd. Deze naam heeft zij gekregen omdat het sap van haar bessen in de Renaissance werd gebruikt door vrouwen als oogdruppels om de pupillen te vergroten en zo hun aantrekkingskracht te verhogen. Cleopatra gebruikte extracten van de Egyptische henbana om hetzelfde effect te verkrijgen.

Gezien er geen gevallen gekend zijn van behandeling van verhoogde Calcitonine die afgescheiden wordt door de pancreas, ging de dokter verder gedreven op zoek in de medische literatuur en vond er een beschrijving van een patiënte met hoge Calcitonine waarden waarvan de oorzaak zich weliswaar in de schildklier situeerde, maar die voor haar stoelgangprobleem heel veel gelijkenissen vertoonde met ‘mijn’ geval. Zij werd ingespoten met Atropine om te kijken of dit effect zou hebben en ja hoor, het stoelgangprobleem werd gereduceerd tot twee bezoeken aan de kleinste kamer per dag. Gezien het inspuiten van Atropine in het ziekenhuis en onder strikte controle diende te gebeuren werd gezocht naar een middel dat ook een spasmolyticum was, verwant was met Atropine en oraal kon worden ingenomen. De keuze viel op Buscopan en het effect bleef.

Dus word ik opnieuw even ’proefkonijn’ en zal de volgende 2 maanden dagelijks 3 tabletjes Buscopan innemen opnieuw met de hoop dat ik het ‘witte konijn’ uit de hoed van de dokter kan worden en ik kan je verzekeren dat je dit dan ook aan mijn ogen zal zien!