Genieten

Vanmorgen voor de eerste keer gegeten sedert woensdagavond. Een gesmaakt vaderdagsgeschenkje, niettegenstaande het de start van het aangekondigde ‘strenge’ proefdieet is. 

Ben ondertussen al wat meer te weten gekomen over het MTC-dieet dat, alvast volgens mijn normen, veel minder streng is dan ik verwacht had.

MCT staat voor het Engelse Medium Chain Triglycerides. In het Nederlands middellange ketenvetzuren genoemd.
Het lichaam vervoert MCT anders dan andere vetten uit de voeding.

Een MCT-dieet wordt voorgeschreven wanneer de opname van vetten door de darmen verstoord is. MCT-vetten worden namelijk heel goed opgenomen in de darmwand.
Vet is een brandstof voor ons lichaam. Voeding voor de mens kan vergeleken worden met benzine voor een auto. Een auto kan zonder benzine (brandstof) niet rijden en het menselijk lichaam kan zonder voeding niet functioneren. Om te zorgen voor voldoende brandstof, moeten de vetten uit de voeding vervangen worden door MCT-vetten (margarine of olie).

MCT-margarine bevat net als andere margarinesoorten belangrijke vitamines die het lichaam nodig heeft.

Hoe ziet het MCT dieet eruit?

De normale hoeveelheid vetten in de voeding moet sterk beperkt worden. Dit betekent dat de voedingsmiddelen zo mager mogelijk moeten zijn.

In plaats van gewone boter, margarine, halvarine en olie moet MCT- margarine en / of MCT- olie gebruikt worden.
Bij de 4 sneetjes brood had ik dus 2 potjes MCT-margarine die volledig moesten uitgesmeerd worden. (en zeggen dat ik als ik niet dieet ben nooit geen boter op mijn boterham smeer!)

Daarna een goed gesprek gevoerd met de dokter van wacht die mijn geval goed kende gezien hij altijd bij de besprekingen aanwezig was.  Toen ik hem vertelde dat ik gisteren 8 maal naar het toilet geweest was, niettegenstaande ik niets gegeten had meende hij dat ze wellicht wat te vroeg beslist hadden om het dieet uit te proberen.  Er zal dus waarschijnlijk toch wel een hormonale oorzaak zijn voor de diarree, alleen weten ze niet welk hormoon daarvoor verantwoordelijk is en vinden ze ook de juiste behandeling niet.  ‘Misschien moet we dan toch maar eens dat staaltje opsturen naar Amerika’ was zijn besluit.  Dr. De Man had daar ook al enkele keren over gesproken, maar omdat dit niet zo eenvoudig was wou men dit zo lang mogelijk uitstellen. 

Ondertussen heb ik geleerd dat 3 dagen leven op wat suikerwater hoofdpijn en duizeligheid veroorzaakt en dat je gewicht en je energie met het uur afnemen. Als ik mij dan die beelden voor ogen haal van die mensen (zelfs kinderen) die dag na dag honger lijden, dan kan ik mij nu nog beter voorstellen wat een helse beproeving dit moet zijn. Als we met z’n allen weer echt kunnen genieten van een simpele boterham met confituur (en boter) dan moet er toch ruimte (én middelen) zijn om de hongersnood uit de wereld te helpen bannen!