Waarom deze blog?


vrijdag 10 juni 2016

Mazodondag.

Ondertussen zit mijn tweede hongerdag er bijna op en worden de eerste zichtbare resultaten voorzichtig geïnterpreteerd.  Ik moet veel minder naar het toilet en er is veel minder stoelgang wat wijst op een ‘secretoire’ diarree.
De stagiair-arts die hier de dagelijks twee keer langs komt en de meeste praktische zaken afhandelt stelde daarom voor om de vastenproef zijn beloop te laten om dan maandag ontslagen te worden uit het ziekenhuis.  Kort daarna kwam hij opnieuw de kamer binnen met een prof, die meende dat het niet nodig was om langer te blijven dan normaal en die mijn ontslag op zondag vastlegde. 
Een 10-tal minuten later was de eerste arts daar terug om te zeggen dat ze na overleg voorstelden om nog een extra onderzoek van de stoelgang te doen.  De resultaten daarvan zouden wel 2 maand op zich laten wachten en er moest door de patiënt € 43 betaald worden om dit onderzoek uit te voeren.  Daarvoor moest er een document ondertekend worden.  Dus werd het ontslagmoment lichtjes bijgestuurd en werd het zondag na het inleveren van het nodige recipient.
Over de middag was hij daar voor de vierde keer terug, nu vergezeld van mijn behandelende arts én met een nieuw voorstel: het volgen van een streng vetloos proefdieet om te weten of dit min of meer hetzelfde effect heeft op de stoelgang dan niet eten. Indien dit zo zou zijn dan zou dit dieet een deel kunnen worden van de behandeling. Omdat zo’n proefdieet ook van korte duur (3 dagen) en bij de opstart nogal ingewikkeld is willen ze dit in het ziekenhuis doen. Liefst vanaf zondag als dat nog haalbaar is voor de diëtiste of anders vanaf maandag.  
Het wordt zondag want een uurtje later was de diëtiste hier al om uit te leggen wat zo’n dieet inhoudt en hoe we te werk zullen gaan. Je krijgt voeding aangeboden die niet veel vet bevat (helemaal geen is praktisch onmogelijk als men nog wat variatie in de voeding wil steken) en terzelfdertijd worden er extra ‘korte‘ vetten bijgegeven die op de boterham gesmeerd worden.  Korte vetten zijn vetten die via een korte weg (door de darmwand) in het lichaam worden opgenomen, terwijl voor gewone vetten een omweg langs de lymfeklieren noodzakelijk is. Daardoor wordt het ontslag uit het ziekenhuis nu gepland voor donderdag.
Ondertussen werd mijn opkomende hoofdpijn (van het niet eten of het vele plannen?) gestild met een Dafalgan en zijn de krampen praktisch onbestaande geworden door het twee maal per dag innemen van een poedertje van hoog gedoseerd magnesium, waarvan er al een leeg verpakkingske in mijn toiletzak zit ;-)

Vanaf nu begint het weekend dus zal het zeker wat rustiger worden.  Gelukkig is er straks de openingsceremonie en –match van het EK 2016, waardoor er de volgende dagen hopelijk toch wel één en ander te beleven zal vallen.

1 opmerking:

  1. Ja, ne mensch drinkt een pint (of iets anders) en zegt er vaak onnadenkend 'Santé' bij. 't Is maar als je in een medisch sukkelstraatje of -straat zit dat je ten volle beseft hoe belangrijk die GEZONDHEID wel is hé!?
    Hopelijk duren de dagen in Gent niet te lang en wordt de 'dia-re' binnenkort 'dia-do'. (In muziektermen is dat toch al een toontje lager... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen